Geschiedenis geven

Samenvatting

In het afgelopen decennium is de rol van basisschoolvakken op pabo s systematisch verkleind. De zelfstudietijd die daarvoor in de plaats is gekomen, is lang niet altijd vakgebonden. Om er voor te zorgen dat studenten niet inleveren op didactische bagage voor het vak geschiedenis is de methode Geschiedenis geven ontwikkeld. Deze breed en praktisch opgezette methode voorziet (toekomstige) leerkrachten zowel van ideeën als van achtergrondinformatie voor hun lessen. Zij biedt vakdidactische richtlijnen voor pabostudenten van alle opleidingsvarianten, is behulpzaam bij het maken van keuzes en enthousiasmeert door originele en eenvoudig uit te voeren les- en verwerkingssuggesties. Alle elf hoofdstukken van Geschiedenis geven starten met het didactisch aspect. Hierin wordt op toegankelijke wijze ...een algemeen didactisch principe vertaald naar toepassing bij het vak geschiedenis (vakdidactiek). Aan de orde komen bijvoorbeeld de lesvoorbereiding, verhalen gebruiken of vragen en opdrachten maken. In de daaropvolgende paragraaf staat de inhoud centraal. De achtergrondinformatie is rijk geïllustreerd met bijzondere en tot de verbeelding sprekende verhalen en illustraties die de aankomende leerkracht zeker zullen inspireren bij het geven van geschiedenis. In de derde paragraaf zijn talrijke lessuggesties te vinden. Centraal staat de vraag hoe je de informatie om kunt zetten in een goede, leuke les. Naast suggesties die direct bij de achtergrondinformatie aansluiten, vind je er ook aanvullende suggesties en suggesties over geschiedenis en de andere vakken. Bij de zelfstudie-opdracht, het vierde onderdeel, kun je je verder verdiepen in een bepaald thema. Dit thema sluit aan bij het didactisch aspect of de achtergrondinformatie van het betreffende hoofdstuk. Voorbeelden van zelfstudie-opdrachten zijn Het verbeelden verleden (beeldgebruik in je les), Te mooi om waar te zijn (vergelijken van culturen), Je eigen museum (minimuseum maken met bijbehorende gids). Meereke Bosua is als pabodocente verbonden aan de Theo Thijssenacademie in Utrecht. Ron de Bruin is pabodocent aan de Hogeschool Rotterdam. Daarnaast is hij auteur en eindredacteur van de basisschoolmethode.