Wat ik nog op mijn lever heb

Samenvatting

Wat ik nog op mijn lever heb: het verhaal over de impact van kanker op een relatie Yvonne Eliesen, moeder van twee tieners, kreeg in 2010 te horen dat ze nog hooguit één jaar te leven had. De diagnose: uitgezaaide borstkanker naar de lever. Over het laatste jaar van haar leven schreef Yvonne een aangrijpend en zeer persoonlijk verslag, afgewisseld met enkele gedichten. Het is het verhaal van een vrouw die alles verloor aan kanker: haar baan en bestaanszekerheid, en uiteindelijk ook haar relatie. Yvonne: \'Dit is mijn verhaal, maar tegelijkertijd het verhaal van veel vrouwen met kanker. Er is veel verborgen relatieleed zodra kanker zijn intrede doet. Vrouwen die zich schamen voor hun door kanker geschonden lichaam en partners die daarmee niet weten om te gaan. ... Seks en verlangens die heel anders worden, maar niet bespreekbaar zijn. Vrouwen die liever verzwijgen dat hun partner een minnares heeft, in vele gevallen een jonger en gezond exemplaar. Zoveel verborgen verdriet voor de vrouw, maar zeker ook voor haar partner.\' Yvonne vertelt recht uit haar hart over een jaar van afscheid nemen, loslaten en verdriet. Een jaar vol strijd, om er zolang mogelijk te zijn. Maar ook een jaar van vreugde en genieten van het moment. Het boek van Yvonne is allereerst bedoeld als steuntje in de rug voor de vrouwen en mannen die met deze problematiek te maken hebben. Daarnaast heeft Yvonne met haar boek een duidelijke missie. Ze wil een eerste aanzet geven tot het zichtbaar en bespreekbaar maken van relatieproblemen bij kanker. Yvonne: \'Op dit moment worden alleen de medische aspecten van kanker in de spreekkamer besproken. Mijn wens is dat het binnen de eerstelijnsgezondheidszorg mogelijk wordt beide partners te leren omgaan met de angst en het verdriet rondom kanker. Minder relatieleed en meer kwaliteit van leven, dat wens ik iedere kankerpatiënt toe.\'